บทความ
ยิ่งกว่าผู้พิชิต : คุณธรรมนำคนรุ่นใหม่ห่างไกลยาเสพติด
1 ซามูเอล 17: 1 - 58
แบ่งปันพระพรโดย ศจ.ดร. นันทชัย มีชูธน
ผมสังเกตเห็นว่า ข่าวทุ่มครึ่งก็ดี ข่าวภาคเช้าก็ดี วิทยุของราชการก็ดี หนังสือพิมพ์ก็ดี นิตยสารที่วางแผงตามร้านหนังสือต่างๆก็ดี มักจะเชี่ยวชาญในการนำเสนอปัญหาต่างๆ ของสังคมที่เราเผชิญอยู่อย่างมาก และบางปัญหาก็น่าเศร้าใจมาก เมื่อได้ยินได้ฟัง สื่อต่างๆ เหล่านี้เป็นกระจกเงาสะท้อนสังคม เขาทำได้ดีและรวดเร็ว
แต่น้อยครั้งมากที่ผมจะได้ยินหรือได้เห็นสื่อนำเสนอวิธีแก้ปัญหาต่างๆ ของสังคมโดยเฉพาะปัญหายาเสพติดรวมทั้งปัญหาต่างๆให้กับสังคมไทยอย่างเป็นรูปธรรม เพื่อให้สังคมไทยพิชิตปัญหาด้วยกันจนสำเร็จ
เราเสนอปัญหามาก แต่เสนอคำตอบให้สังคมน้อยเหลือเกิน เรื่องเช่นนี้ไม่ได้เกิดแต่ประเทศไทยเท่านั้น ถ้าเยาวชนจะดูโทรทัศน์ ABC, CNN หรือ CBS โทรทัศน์พวกนี้มักจะถ่ายทอดความรุนแรงต่างๆ ที่เกิดขึ้นในอเมริกา และจากสถานที่ต่างๆ ทั่วโลก
นิตยสารนิวส์วีค ( Newsweek ) หน้าปกแรก ลงข่าวการทุบตีกันระหว่างสามีกับภรรยา การระบาดของยาเสพติดและเอดส์ ส่วนนิตยสารไทม์ ( Time ) ก็รายงานว่า คนอเมริกันคิดว่าปัญหาอาชญากรรมกำลังเลวร้ายลงเรื่อยๆ
สมัยของผมนั้นไม่ค่อยมีปัญหายาเสพติด ตอนผมอายุเท่ากับเยาวชนในเวลานี้ แสดงว่าโลกของเรา แม้วาความรู้จะทวีมากขึ้น การศึกษายิ่งระดับสูงขึ้น ความลี้ลับในทางวิทยาศาสตร์ถูกเปิดเผยมากขึ้น หนังสือตีพิมพ์มากขึ้น และดูเหมือนว่าความรู้นั้นไม่ได้พัฒนาโลก ไม่ได้พัฒนาความคิด จิตใจของคนในทางคุณธรรมให้ดีขึ้นเลย หรือถ้ามีก็มีน้อยมาก
ในประเทศตะวันตกเขาได้ดึงธรรมะออกจากการเรียนการสอน เช่น เราเจริญทางด้านวัตถุมาก แต่จิตใจดูเหมือนจะมีปัญหามาก ในสหรัฐอเมริกาจะสอนศาสนาใดๆ ในโรงเรียนไม่ได้ จะอธิษฐานในโรงเรียนหรือสวดอะไรก็ไม่ได้ จะติดสัญลักษณ์ของศาสนาก็ไม่ได้ และประเทศไทยของเราก็พยายามที่จะจึงดึงศีลธรรมและหลักธรรมในหลักสูตรให้เหลือน้อยที่สุดเท่าที่จะน้อยได้ ยิ่งในมหาวิทยาลัยด้วยแล้วยิ่งน้อยใหญ่
เราสนใจความรู้ เราจงใจแยกศาสนาและศีลธรรมออกจากการศึกษา ตามแนวคิดของคนตะวันตกแม้ทฤษฏีเราจะบอกว่าเราไม่ได้แยก แต่ในทางปฏิบัตินั้นเราขาดแม่แบบ ( Model ) ของคนที่เคร่งครัดในทางคุณธรรม ในสังคมนี้เรามีคนเก่งในด้านวิชาการมาก เรามีคนเคร่งในทางคุณธรรมเหมือนกันแต่มีน้อย และสังคมก็ไม่ค่อยที่จะยกย่องมากเท่ากับคนมีเงิน มีเกียรติ คนที่เคร่งคุณธรรมยากจน ไร้เกียรติ เราไม่เสาะหาแต่มันมีอยู่ เพราะกรุงศรีอยุธยาไม่สิ้นคนดี คนเหล่านี้อยู่ที่ไหน คนเหล่านี้อาจอยู่ที่ตรงหน้าของผมนี้ ความหวังของประเทศอยู่กับคนทุกคน
ถ้าเราดูประวัติศาสตร์ของชาติของเรา เรามีพระมหากษัตริย์ที่ฉลาดและล้ำเลิศ เรามีนายกที่ไม่เห็นแก่ตัว เรามีนักวิชาการที่ดี เรามีนักการทหารที่รักชาติที่ทั่วโลกเรียกร้องทหารไทยไปร่วมปกป้องติมอร์ตะวันออก เรามีนักธุรกิจที่เคร่งในคุณธรรม เรามีเยาวชนที่เก่งที่สุดในโลกทางด้านการศิลปะ ที่โรงเรียนเลยพิทยาคม เรามีนักกีฬาที่เด่นของโลกที่ได้เหรียญโอลิมปิก เรามีนักวิทยาศาสตร์เยาวชนที่ได้แชมป์โอลิมปิก ในทางศาสนาเรามีนักการศาสนาที่ทรงคุณธรรมเป็นหลักของประเทศ เรามีกวีที่เป็นที่สุดยอดของโลกซึ่ง UNESCO ให้การยกย่องนั่นคือ ท่านสุนทรภู่ ซึ่งไม่มีประเทศไหนทำได้ เพราะเรามีพระมหากษัตริย์ที่ฉลาดล้ำ
เราเป็นพิเศษเดียวในโลก ที่พิชิตความเป็นคอมมิวนิสต์ได้ เพราะเรามีนายกหม่อมคึกฤทธิ์ที่กล้าทำ เราเป็นประเทศเดียวในโลกที่อยู่กับจีนมา 4,000 ปี โดยไม่เคยยอมทำตามจีนด้วยการใช้ตะเกียบ กินมือมาตลอด สายการบินไทยของเราเป็นสายการบินที่ได้รับรางวัลที่ 1 ที่บริการดีที่สุด โรงแรมโอเรียลเต็ลเป็นโรงแรมที่ดีทีสุดอยู่หลายปี สิ่งใดที่ใครกลัวๆ เราพิชิตได้หมด
บัดนี้เราจะมาแพ้ยาผงขาวๆ เบาๆ ที่เรียกว่า ยาเสพติด กระนั้นหรือ ผมไม่เชื่อว่าอยุธยาจะสิ้นคนดี ผมไม่เชื่อว่ารัตนโกสินทร์จะสิ้นคนเก่ง ความหวังของเราอยู่กับคุณ อยู่กับเยาวชนไทยที่เคร่งในคุณธรรม
ในพระคัมภีร์ 1 ซามูเอล บทที่ 17 มีเรื่องราวของเด็กหนุ่มชาวยิวคนหนึ่ง ที่ดูแลแพะและแกะของพ่อ ส่วนพี่ๆ ไปรบเป็นทหาร ซึ่งสมัยนั้น อิสราเอลมีปัญหากับพวกศัตรูชาวฟิลิสเตีย เขาทำหน้าที่ส่งเสบียงให้พี่น้องโดยนำขนมปัง เนย อาหาร ไปส่งในเขตรบทุ่งทุ้งหญ้า
วันหนึ่งฟิลิสเตียส่งจอมทัพตัวใหญ่มากออกมายืนท้ากองทัพอิสราเอล พระคัมภีร์ได้บันทึกว่าเขาสูงประมาณ 9 ฟุต ไมเคิล จอร์แดน สูง 6 ฟุตกว่าๆ เท่านั้น จอมทัพนี้ใส่หมวกทองสัมฤทธิ์ เสื้อเกราะทองสัมฤทธิ์หนักและหนามาก มีหอกทองสัมฤทธิ์แขวนที่บ่า ตัวหอกเป็นเหล็กหนัก ด้ามหอกทำด้วยไม้ ถือโล่ ออกมายืนตะโกนท้าให้เลือกทหารที่เก่งที่สุดมาสู้กัน “ทหารฟิลิสเตียไม่ตายง่ายๆ ถ้าไม่สู้ก็ยอมเสียซะดีๆ วันนี้ขอท้ากองทัพอิสราเอล ขอส่งคนมาสู้กันเถิด” ทุกคนกลัว ตระหนกตกใจ ไม่มีใครกล้าสู้ กองทัพทั้งหมดทั้งอายทั้งกลัว เมื่อได้ยินว่า “ให้คุณเลือกตัวแทนลงมาที่นี้ ถ้าสามารถชนะข้าได้พวกเราจะยอมเป็นทหาร ถ้าแพ้อิสราเอลต้องเป็นทาส วันนี้ข้าขอท้ากองทัพ อิสราเอลขอส่งคนมาสู้กันเถิด”
เมื่อดาวิดเป็นเด็กวัยรุ่นและเป็นลูกคนสุดท้ายของเจสซี กำลังถือข้าวคั่วและขนมปังไปให้พี่ชายได้ยินเข้า จึงบอกพี่ชายว่าทำไมจึงให้ศัตรูมาร้องท้าอยู่อย่างนี้ ผมจะขอสู้เอง เราจะยอมให้คำท้านี้มาหยามเราไม่ได้ เราจะทำให้ทุกคนกลัวไม่ได้ผมพิชิตได้ พี่ชายก็คิดว่าดาวิดว่าอยากดัง เป็นเด็กเป็นเล็กให้กลับบ้านไปเลี้ยงแกะเสีย
แต่เมื่อกษัตริย์ซาอูลทราบ ก็บอกให้คนไปตามดาวิดมา และถามว่าจะสู้อย่างไร เขาก็เอาโล่ หอก หมวก แต่งเสื้อเกราะให้ดาวิด แต่ดาวิดถอดทิ้งหมด และเอาสะลิงคู่ชีพที่เขาใช้ทุกวันในการพิชิตสัตว์ร้าย เลือกหิน 5 ลูกใส่ย่าม และเดินเข้าหาทหารยักษ์ ทหารยักษ์พูดว่า “อ้าว ส่งเด็กมาสู้ข้าหรือ เห็นข้าเป็นหมาหรือ ดูถูกข้าหรือ ใช้แรงงานเด็กหรือ ข้าก็จะฆ่าให้ตายเสีย กลับไปเถอะ” ซามูเอล 17 : 45 ในการต่อสู้ดาวิดก็หยิบก้อนหิน ออกจากย่าม ใส่สะลิงและวิ่งเข้าหาทหารยักษ์แล้วปล่อยหิน ก้อนหินวิ่งเจาะหน้าผาก ทหารนั้นล้มลงตายคาที่
ปัญหาที่ร้องท้าทายประเทศของเราอยู่คือ ปัญหายาเสพติด ทหารยักษ์ที่ร้องว่า “ใครพิชิตข้าได้” คือ ยาเสพติด”เจ้าจงส่งคนที่เก่งที่สุดออกมาพิชิตข้าซิ”ปัญหานี้พิชิตคนต่างๆ มามาก จนพ่อแม่บางคนไม่กล้ายอมส่งลูกไปโรงเรียน แต่จริงๆ แล้วปัญหานี้แก้ไม่ยาก ต้องใช้มุมมองใหม่ เราต้องการเด็กหนุ่มที่กล้าหาญ มีคุณธรรมสูงและเห็นปัญหาของประเทศที่เป็นปัญหาของตน เห็นปัญหาของชุมชนมีความมุ่งมั่นที่จะพิชิตปัญหา ในชีวิตขอทำสิ่งเดียวเราจะเรียนให้สูงที่สุด เราจะเคร่งในคุณธรรม ดาวิดเคร่งในคุณธรรมและเชื่อพระเจ้า เขากลัวพระเจ้าเขาจึงไม่กลัวปัญหาใดๆ เขามีกำลังใจ เขาสู้ และเขาพบความสำเร็จ ดูคนที่เปลี่ยนแปลงโลกนี้ให้ดีขึ้น เขาเป็นคนมีคุณธรรม เคร่งในศาสนา เชื่อและเดินตามคำสอนของศาสนาของเขาอย่างเคร่งครัด มีนิมิต มีเป้าหมาย เพื่อช่วยคนในชาติเดียวกันให้พ้นจากปัญหาดูพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว , ดูอับราฮัม ลินคอร์น , ดูจอห์นเอฟเคนเนดี้ , ดูพ่อขุนรามคำแหง , ดูพระนเรศวร , ดูมาร์ตินลูเธอร์
ดูดาวิด , ดูพระเยซู
ขอให้ทุกคนตั้งเป้าไว้ว่าเราจะเจริญรอยตามบรรพบุรุษผู้กล้าหาญของเรา อยู่เพื่อทำให้แผ่นดินนี้ดีขึ้น อยู่เพื่อพิชิตปัญหาของชาติ สังคม ถ้าเราไม่ทำ ปัญหานั้นจะมาหาพ่อ แม่ พี่ชาย น้องสาวของเรา
